Saw 300 last night, and thoroughly enjoyed it. It’s refreshing to see a war movie first without irony and second that acknowledges that soldiers sometimes do fight for things bigger than themselves or simply their comrades. And that violence properly directed can indeed be right and even glorious. John C. Wright:
Another thing that accompanies heroism is the principle that the strong must defend the weak. Not only do soldiers make haste to rescue wounded comrades, they place themselves in harm’s way to shield women and children and old men. This is the very opposite principle of what Nietzsche recommends: Nietzsche is a weakling, and therefore he adores strength. He admires bullies. Normal men are strong, and therefore we adore women and children and liberty and justice and all the other weak, fragile, beautiful things in life.
(I certainly do not mean to imply, nor do I think Mr. Wright means to imply, that women are “weak” in any domain other than that of physical violence, which is all that this post is talking about.)
—
Mi vidis 300 vespere hieraÅ, tre ÄuiÄe. Estas refreÅige vidi senironia batalan filmon, kiu agnoskas, ke milituloj ja iam batalas pro aferoj plej gravaj ol ili mem aÅ iliaj kamaradoj. Kaj ankaÅ, ke perforto, dece direktata, povas esti Äusta kaj eĉ glora. Skribis John C. WRIGHT:
Alia afero, kiu akompanas heroecon, estas la principo, ke la fortaj devas defendi la malfortajn. Militistoj ne nur rapidas savi vunditajn kamaradojn, ili metigas sin danÄeren protekti hominojn kaj infanojn kaj aÄulojn. Tiu estas la vera mala principo ol tio, kion rekomendas Nietzsche: Nietzsche malfortaĉas, do li adoras forton. Li admiras turmentemulojn. Norma virhomoj fortas, do ni adoras hominojn kaj infanojn kaj liberecon kaj justecon kaj ĉiujn aliajn malfortajn, delikatajn, belajn aĵojn en la vivo.
(Mi certe ne volas implici, kaj mi kredas ne volas implici Mr. Wright, ke hominoj estas “malforta” je iu alia afero ol fizika perforto, kiu estas la sola temo de tiu ĉi artikolo.)