Neniu en la biblio preÄis, ke li sentus pli bone. Sed mi hezitas skribi ĉi tie pri mia emocia stato. Estas iuj en mia vio, kiuj rigardus malbonajn emociojn kiel propraj kulpoj. “Vi devas simple plu fidi je la eterna,” min aldiris iu. Estas multaj aferoj pri kiujn mi povas paroli:
- Mi ne estas kontente ĉe mia laboro. Nuntempe ni ne faras esplorojn, sed nur konstruas ttt-ejojn por klientoj. Do estas enuege, kaj mia entuziasmo suferas. Mi estas faranta kosma-spacan ludon, sed tre malrapide.
- Mi ne havas amikinon, ha ha! Mi ĉiam aldiris min, ke neniam mi plendos pri ĉi tia temo, sed ĉi tie mi estas… Estas plu ol du jaroj depost mia terureca fianĉeco. Mi promenis kun kelkaj fraÅlinoj, sed nenio evoluas ajn. Ah, bone. Estas multaj junaj virinoj ĉe mia nova eklezio.
Kiam mi ekfaris ĉi tiun ejon, mi esperis, ke estus vojo al interageco kun aliuj. Sed prekaÅ neniu sin Äenas komenti postde unu jaro. Pri ĉi tiu temo: mi invitis kvardek personojn al mia novdomfesto. Divenu kiom venis. VerÅajne mi konas, kiuj estas miaj veraj amikoj. Al la ceteroj: vi gluu Äin en viajn orelojn.
Finfine: mi volus skribi iomete pli intime ĉi tie, sed se vi volas liri aŠkorespondi, lernu Esperanton.