Category: Journal

Apropos of Absolutely Nothing / Absolute Pri Nenio

If you can donate blood, you should. It’s pretty much the easiest way you can participate in actually saving someone’s life. I used to donate blood regularly, even though it — my blood — is mostly unusable. I’ve had malaria many times in my life, so there’s a small but non-zero chance that there could still be Plasmodiums encysted somewhere in my body or bloodstream. So they could only use the plasma.

But since I started to have atrial fibrillation now and again, I’m not allowed to give blood. This makes me disappointed, because now I should get out and do something for society that requires more of a committment than a ten-minute needle in the arm.

(Note the second-to-last noun in the Esperanto version. A possible Esperanto translation of “syringe” is “enŝprucigilo” (in-squirt-causing-instrument). The word “forŝprucigilo” means out-squirt-causing-instrument, something very hard to render in English, but beautifully indicative of the use in question! This ease of compound formation in Esperanto can make it beautiful and evocative, as well as useful and precise.)

—

Se vi povas doni sangon, vi devas ĝin doni. Estas almenaÅ­ la plej facila maniero helpi savi ies vivon. Mi ofte estis donanta sangon, kvankam ĝi — mia sangon — plejparte ne uzeblis. Mi havis malarion multfoje dum mia vivo, do estas malgranda sed nenula ŝanco, ke estas Plasmodioj ie en mia korpo aÅ­ sangon. Do nur la plasmo uzeblis.

Sed post mi ekhavis atrian fibrilon kelkfoje, mi ne permesiĝis doni sangon. Tiu min malĝojigas, ĉar nuntempe mi devos foriri kaj fari ion, kiu bezoniĝas plej gravan penon ol dek-minuta forŝprucigilo en mia brako.

Strong and Weak / Forta kaj Malforta

Saw 300 last night, and thoroughly enjoyed it. It’s refreshing to see a war movie first without irony and second that acknowledges that soldiers sometimes do fight for things bigger than themselves or simply their comrades. And that violence properly directed can indeed be right and even glorious. John C. Wright:

Another thing that accompanies heroism is the principle that the strong must defend the weak. Not only do soldiers make haste to rescue wounded comrades, they place themselves in harm’s way to shield women and children and old men. This is the very opposite principle of what Nietzsche recommends: Nietzsche is a weakling, and therefore he adores strength. He admires bullies. Normal men are strong, and therefore we adore women and children and liberty and justice and all the other weak, fragile, beautiful things in life.

(I certainly do not mean to imply, nor do I think Mr. Wright means to imply, that women are “weak” in any domain other than that of physical violence, which is all that this post is talking about.)

—

Mi vidis 300 vespere hieraŭ, tre ĝuiĝe. Estas refreŝige vidi senironia batalan filmon, kiu agnoskas, ke milituloj ja iam batalas pro aferoj plej gravaj ol ili mem aŭ iliaj kamaradoj. Kaj ankaŭ, ke perforto, dece direktata, povas esti ĝusta kaj eĉ glora. Skribis John C. WRIGHT:

Alia afero, kiu akompanas heroecon, estas la principo, ke la fortaj devas defendi la malfortajn. Militistoj ne nur rapidas savi vunditajn kamaradojn, ili metigas sin danĝeren protekti hominojn kaj infanojn kaj aĝulojn. Tiu estas la vera mala principo ol tio, kion rekomendas Nietzsche: Nietzsche malfortaĉas, do li adoras forton. Li admiras turmentemulojn. Norma virhomoj fortas, do ni adoras hominojn kaj infanojn kaj liberecon kaj justecon kaj ĉiujn aliajn malfortajn, delikatajn, belajn aĵojn en la vivo.

(Mi certe ne volas implici, kaj mi kredas ne volas implici Mr. Wright, ke hominoj estas “malforta” je iu alia afero ol fizika perforto, kiu estas la sola temo de tiu ĉi artikolo.)

AAAAAARGH

I’ve switched over to a new web hosting provider, as the previous one seems to have gone completely off the air. If you’re reading this, all is well.

Email to balafon.net has not been working for the past three days or so, so if you’ve sent mail to me or Andrea during that time, please re-send it.